9 Temmuz 2011 Cumartesi

Seni de kusacağım!

Kavak ağaçları gibi bir sağa bir sola,hafif hafif sallanıveriyorum.. Elimde bir demet umut.. Amuda kalkan çaresiz bekleyişlerim, sözlüye kaldırılma korkusu taşıyan bir öğrencinin başını önüne eğmesi, gözlerini kaçırması kadar ürkek esasında..
Kaldırımlarına tükürdüğüm şehrin kaybedenleri, trafik ışıklarında yanıp sönen yeşil-kırmızı adam ve meydanlardaki cansız ideoloji bekçileri… Bilsinler, duysunlar, konuşsunlar…
Hülasa, seni de kusacağım!
meral güler